CBE Polska

Maria Duczmal, Radca prawny, Zespół ds. Gospodarki Odpadami, Departament Gospodarki Odpadami, Ministerstwo Środowiska

Wieloletni pracownik resortu środowiska, w tym jako Zastępca Dyrektora Departamentu Prawnego w Ministerstwie Środowiska. Obecnie zatrudniona jako radca prawny w Departamencie Gospodarki odpadami. Przewodnicząca resortowego Zespołu ds. nowelizacji ustawy o odpadach, który przygotował rządowy projekt obecnej ustawy z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach. Współpracowała przy tworzeniu innych ustaw i aktów wykonawczych w zakresie gospodarki odpadami, w tym założeń do nowej ustawy o odpadach wdrażającej nową dyrektywę ramową w sprawie odpadów - 2008/98/WE. Współautorka kilku publikacji książkowych z zakresu ochrony środowiska (w tym Praca zbiorowa "Ochrona środowiska po reformie administracji publicznej. Poradnik dla przedsiębiorcy" Wyd. Proeko Sp. z o.o., Warszawa 1999 r.; "Ustawa o odpadach. Komentarz" pod red. J. Jerzmańskiego, Wyd. Centrum Prawa Ekologicznego, Wrocław 2002); "Ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym. Komentarz" pod red. Marii Duczmal, wyd. Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o. 2009 r. Autorka artykułów w czasopismach „Prawo i Środowisko”, "Odpady" i in., artykułów do publikacji elektronicznej dla Polskich Wydawnictw Profesjonalnych, obecnie dla publikacji Prawo Ochrony Środowiska przygotowywanej przez wyd. Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o. Doświadczony wieloletni wykładowca.

Dr inż. Stefan Kubica,Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników

W dniu 01.12.2007 r., powołany na stanowisko Dyrektora Instytutu Przetwórstwa Tworzyw Sztucznych "Metalchem" w Toruniu. Jest absolwentem Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Śląskiej w Gliwicach w specjalizacji „Technologia polimerów”.W roku 1975 ukończył dodatkowo - Studium Podyplomowe Metod Zarządzania "PETROCHEMIA" na Akademii Ekonomicznej w Krakowie, zaś w 1986 Studium Podyplomowe Chemia i Technologia Organicznych Powłok Ochronnych, na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1995 w Instytucie Techniki Budowlanej w Warszawie. Z Instytutem Przetwórstwa Tworzyw Sztucznych "Metalchem" w Toruniu jest związany od 2002 roku, gdzie był zatrudniony jako Kierownik Oddziału Zamiejscowego Farb i Tworzyw w Gliwicach.Jest autorem lub współautorem kilkunastu wynalazków oraz szeregu publikacji z dziedziny modyfikacji tworzyw polimerowych oraz modyfikacji spoiw mineralnych tworzywami polimerowymi.

Prof. dr hab. Alojzy Kowalkowski, Członek Honorowy Rady Naukowej Instytutu Badawczego Leśnictwa

Specjalności: geneza, klasyfikacja i geografia gleb, ochrona gleb, monitoring środowiska przyrodniczego, żywienie lasu. Prace: Katedra gleboznawstwa oraz Katedra Uprawy Roli Uniwersytetu Poznańskiego oraz Akademii Rolniczej w Poznaniu, Instytut Badawczy Leśnictwa w Warszawie, kier. Zakładu Gleboznawstwa i Nawożenia, Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Kielcach, kier. Zakładu Geografii Gleb i Ochrony Przyrody, Europӓisches Institüt für Postgraduale Bildung an der T.U. Dresden, Mongolsko-Polska Ekspedycja Fizycznogeograficzna, Stacja Monitoringu Zintegrowanego Święty Krzyż (projekt, budowa i uruchomienie); Zakłady Azotowe „Puławy” – doradca ochrony i zalesienia siedlisk leśnych; NSZZ Solidarność członek, ekspert w zakr. ochrony środowiska, solidarnościowy projekt nowego prawa leśnego. Wyróżnienia: hon. złota odzn. Pol. Tow. Gleboznawczego – 1961; Rec. Cert. of apprerciation Metr. San. Distr. Chicago – 1971; hon. srebrna odzn. NOT – 1976; złota hon. odzn. SITLID – 1980; nagr. zesp. Sekretarza Wydz. Nauk Roln. i Leśn. PAN – 1976, nagr. zesp. Sekr. Nauk PAN – 1985, indyw. nagroda Sekretarza Wydz. Nauk Roln. i Leśn. PAN – 1988; złota odzn. za Zasługi dla Ochr. Środ. i Gosp. Wodnej – 1990, Deutsche Bodenkundliche Gesellschaft – członek hon. nominalny 1991, odzn. honorowe Zasłużony dla Leśnictwa -  1991, Krzyż Kawalerski OPP. 1990 Medal Kom. Eduk. Narodowej 1995; srebrny medal Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji za krzewienie systemów jakości i zarządzania środowiskowego – 2004 oraz za wkład w stałe doskonalenie procesów zarządzania – 2008; Kordelas Leśnika Polskiego – 2005; Złota Statuetka za wieloletnią współpracę z PCBC SA i promocję Systemów Zarządzania Środowiskowego – 2006; hon. złota odzn. Polskiego Tow. Leśnego -  2009; hon. członek Rady Naukowej Inst. Badawczego Leśnictwa – 2010; hon. członek Polskiego Tow. Leśnego – 2011. Organizacje: Polskie Towarzystwo Gleboznawcze, Polskie Towarzystwo Leśne, Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Komitet Gleboznawstwa i Chemii Rolnej PAN, Komitet Badań Czwartorzędu PAN, Komitet Nauk Leśnych PAN, Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Leśnictwa i Drzewnictwa, International Union of Foresry Organisations, Intern. Union of Soil Science, Intern. Quaternary Assotiation, Eurosiberian Comm. of INQUA, Deutsche Bodenkundliche Gesellschaft, Europӓisches Institut für Postgraduale Bildung e. V. an der T.U. Dresden, Arbeitsgem. Forstliche Standorts und Vegetationskunde, American Biographical Institute. Publikacje: ponad 500, w tym 39 książek i podręczników.

Dr Ireneusz Olejarski, Instytut Badawczy Leśnictwa

Absolwent Wydziału Leśnego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Pracę magisterską pt. „Obserwacje nad zdrowotnością drzewostanów sosnowych nawadnianych ściekami miejskimi” wykonał w Instytucie Ochrony Lasu i Drewna SGGW - AR w Warszawie pod kierunkiem prof. dr. hab. Jana Dominika. Po ukończeniu studiów w 1982 roku, podjął pracę w Nadleśnictwie Dobrzejewice na terenie RDLP Toruń na stanowisku adiunkta. Od 1988 pracuje w Instytucie Badawczym Leśnictwa w Sękocinie Starym. Stopień doktora nauk leśnych uzyskał w 2000 roku. Praca doktorska pt. „Wpływ sposobów przygotowania gleby na stan odnowień lasu na pożarzyskach wielkoobszarowych” wykonana pod kierunkiem doc. dr. hab. Józefa Zwolińskiego dotyczyła zagadnień związanych z restytucją lasu na terenach pożarzysk wielkoobszarowych w Nadleśnictwach Rudy Raciborskie i Cierpiszewo. W latach 2001-2008 był kierownikiem 3 grantów finansowanych przez  Dyrekcję Generalną Lasów Państwowych: „Możliwości wykorzystania odpadów zrębowych, kompostów, trocin na gruntach porolnych w celu inicjowania procesów przekształcenia gleby rolnej w leśną” (2001-2003), „Ocena i zabiegi poprawiające stan odżywienia, warunki wzrostu, zdrowotność odnowień jodłowych na terenach poklęskowych w Sudetach latach” (2003-2007) i „Wpływ zalesień na zmiany fizyko-chemicznych i biologicznych właściwości gleb – zalożenie stałych powierzchni próbnych. (2005-2008). Na zlecenie Biura Ochrony Środowiska UM Stołecznego Warszawy w 2008 prowadził temat: „Wdrożenie  wyników badań dotyczących metod neutralizacji zasolenia i regulacji odczynu oraz określenie stanu odżywienia i potrzeb nawozowych różnych gatunków drzew na terenie Warszawy”, który zakończył się opracowaniem instrukcji postępowania w celu ochrony gleb przed zasoleniem i poprawy stanu odżywienia drzew przyulicznych. W roku 2010 kierował dwoma grantami z NFOŚiGW: „Wpływ warunków klimatycznych na rozwój obcych gatunków inwazyjnych rodzaju Phytophthora na terenach zalewowych w dolinie Odry: grądów i łęgów odrzańskich  oraz dąbrów krotoszyńskich” i „Prognoza występowania obcych, patogenicznych gatunków inwazyjnych  rodzaju Phytophthora w lasach, na obszarach chronionych Natura 2000 – etap I pt. Prognoza występowania obcych, patogenicznych gatunków inwazyjnych rodzaju Phytophthora na terenach zalewowych w dolinie Odry: grądów i łęgów odrzańskich oraz dąbrów krotoszyńskich”. Od 2011 roku kieruje grantem rozwojowym z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju pt.: „Stosowanie fosforynów jako elicytorów odporności na patogeny korzeni w szkółkach leśnych i drzewostanach”. W latach 2005 i 2006 uczestniczył w Czechach i w Szwecji w konferencjach międzynarodowych dotyczących recyklingu popiołów z biomasy. Jest autorem lub współautorem kilkudziesięciu: zaleceń, wytycznych, instrukcji, publikacji popularnonaukowych i naukowych. Dyrektor Instytutu Badawczego Leśnictwa przyznał mu nagrodę II i III stopnia za pracę naukową. Od 2005 roku jest Przewodniczącym  Zarządu Oddziału Polskiego Towarzystwa Leśnego w Warszawie, w uznaniu zasług otrzymał Złotą Odznakę Honorową Polskiego Towarzystwa Leśnego.

dr hab. Robert Maciorowski, profesor ndzw. ZUT, Zakład Doświadczalnictwa, Katedra Agronomi, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Pracę w byłej Akademii Rolniczej w Szczecinie rozpoczął w 1989 roku, jako student V roku na stanowisku asystenta stażysty w Pracowni Doświadczalnictwa. W tym samym roku uzyskał dyplom mgr. inż. Stopień doktora nauk rolniczych otrzymał w 1997 roku, a doktora habilitowanego w 2007 roku. Zainteresowania naukowe: - ocena wykorzystania różnych gatunków roślin do produkcji biomasy na cele energetyczne,- wykorzystanie produktów ubocznych z energetyki przemysłowej do celów rolniczych.Jest autorem lub współautorem 106 prac naukowych, w tym 54 prac oryginalnych oraz wielu ekspertyz na rzecz podmiotów gospodarczych. Był promotorem w dwóch przewodach doktorskich. Członek Polskiego Towarzystwa Agronomicznego i European Society for Agronomy. Odbył krótko i długoterminowe staże krajowe i zagraniczne min. w: Holandii, Niemczech, Czechach.

Dr Krzysztof Sadowski, Członek Zarządu, Dyrektor ds. Strategii i Rozwoju Elektrociepłowni Białystok S.A.

Absolwent Politechniki Warszawskiej Wydz. Mechanicznego i Lotnictwa. Doktor nauk technicznych w zakresie inżynierii środowiska – Politechnika Śląska Wydz. Inżynierii Środowiska i Energetyki. Od 1985 zawodowo związany z sektorem energetycznym głównie w dziedzinie wytwarzania energii. Członek Zarządu – Dyrektor ds. Strategii i Rozwoju Elektrociepłowni Białystok SA.

 Agnieszka Tołłoczko, Pełnomocnik do spraw składowisk, PGE Zespół Elektrowni Dolna Odra S.A.

Absolwentka Politechniki Szczecińskiej Wydziału Budownictwa i Architektury. Ukończyła studia podyplomowe w zakresie: Zarządzanie Nieruchomościami, Analizy Finansowa w Zarządzaniu Przedsiębiorstwem, Metodyka zarządzania projektami TenStep Management Proces. W latach 1994-1997 pełniła funkcję Kierownika Obwodu Mostowego w Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Szczecinie. Od 1997 roku związana z sektorem energetycznym. Wieloletni pracownik Zespołu Elektrowni Dolna Odra SA w Nowym Czarnowie . Obecnie pełni funkcję  pełnomocnika ds. składowisk. W elektrowni odpowiada min. za planowanie remontów i modernizacji obiektów budowlanych,tworzenie planów inwestycyjno-eksploatacyjno- rekultywacyjnych oraz zagospodarowanie odpadów paleniskowych.

Dr Stanisław Wajda, Prawnik w randze Of Counsel, Departament Energetyki i Projektów Infrastrukturalnych, Kancelaria Prawna CMS Cameron McKenna.

Kieruje Zespołem Prawa Ochrony Środowiska. Dr Stanisław Wajda jest uznanym i wysoko notowanym prawnikiem i ekspertem w dziedzinie krajowego, wspólnotowego oraz międzynarodowego prawa ochrony środowiska. Specjalizuje się m.in. w zagadnieniach pakietu klimatyczno-energetycznego, handlu emisjami, ocen oddziaływania na środowisko. W latach 1992 – 1999 był doradcą prawnym Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, odpowiedzialnym za dostosowanie polskiego prawa do wspólnotowego prawa ochrony środowiska. Dr Wajda brał udział w pracach legislacyjnych nad licznymi aktami prawnymi, w tym kierował zespołem przygotowującym ustawę Prawo ochrony środowiska.  Na forum międzynarodowym reprezentował polską stronę w pracach takich organizacji jak KBWE, EKG ONZ, OECD, UE. Był członkiem zespołu, który na zlecenie TGPE opracował program wdrożenia dyrektywy LCP (2001/80/WE) w Polsce. Stanisław Wajda w ramach tych prac był odpowiedzialny za opracowanie projektu stosownych przepisów krajowych, w tym rozporządzenia RM o emisjach. Był również członkiem zespołu, który opracował KPRU I. Obecnie dr Wajda wspomaga Ministerstwo Gospodarki w negocjacjach z Komisją Europejską, szczególnie w kwestiach związanych z darmowymi alokacjami uprawnień do emisji CO2. Ukończył Wydział Prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim, na którym uzyskał także stopień doktora nauk prawnych. Posiada również dyplom ukończenia studiów z zakresu prawa wspólnotowego w Instytucie Europejskim Uniwersytetu w Amsterdamie oraz certyfikat Centrum Studiów i Badań Haskiej Akademii Prawa Międzynarodowego.

Dr inż. Roman Wacławowicz, Katedra Kształtowania Agroekosystemów i Terenów Zieleni, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu

Jego działalność naukowa koncentruje się głównie nad zagadnieniami związanymi z bezpośrednim i następczym oddziaływaniem nawozów naturalnych i organicznych na siedlisko gleby oraz plonowanie roślin uprawnych. Podjął również badania dotyczące rolniczego wykorzystania popiołów ze spalania biomasy. Pracuje nad możliwością polowego zagospodarowania liści buraka cukrowego i ich wpływu na plonowanie roślin oraz na zmiany zachodzące w siedlisku pola uprawnego. Jestem autorem 72 prac, w tym 46 to oryginalne prace twórcze. Za osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej zostałem wyróżniony 4 nagrodami Rektora Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.