CBE Polska

Najbardziej istotnym prawnym problemem dla ubocznych produktów spalania jest rozbieżność pomiędzy europejskim katalogiem odpadów zapisanym w załączniku do dyrektywy odpadowej a katalogiem odpadów z polskiej ustawy. Europejski Katalog Odpadów nie został jeszcze transponowany do polskiego prawodawstwa. Zgodnie z Orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej powinniśmy stosować się do ustawodawstwa unijnego, jednak podejście organów polskiej administracji do UPS-ów bywa różne w zależności od województwa - stwierdził Dawid Krakowiak, associate w warszawskim biurze kancelarii Dentons. Ekspert przypomniał uczestnikom III edycji seminarium "Zagospodarowanie ubocznych produktów spalania", że odpadem jest każda substancja lub przedmiot, której posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub jest zobowiązany do pozbycia się, niezależnie od tego, czy przekazywanie jest za darmo, czy jako wytwarzający płacimy za przekazanie, czy pobieramy opłatę. W Polsce co roku powstaje ok. 15 mln ton popiołów i żużli energetycznych oraz około 2,5 mln ton gipsów z odsiarczania spalin. Pozostałe uboczne produkty spalania to między innymi odpady z wapniowych metod odsiarczania gazów odlotowych, produkty z wapniowych metody odsiarczania gazów odlotowych odprowadzane w postaci szlamu, piaski ze złóż fluidalnych oraz mieszanki popiołowo-żużlowe z mokrego odprowadzania odpadów paleniskowych. Szacuje się, że łącznie ilość UPS wytwarzanych obecnie wynosi ok. 23 mln ton rocznie.UPS-y wykorzystywane są przede wszystkim przy produkcji cementu, przy rekultywacji gruntów, do stabilizacji gruntów i podbudowy dróg, ale istnieje wiele innych sposobów zagospodarowania, wśród których można wymienić np. wypełnianie wyrobisk górniczych, nawożenie gruntów rolnych czy odśnieżanie dróg. Choć metod jest sporo, wciąż podaż jest dużo większa niż popyt - UPS-y zalegają na hałdach, zagospodarowanie sięga ok. 57%. Tu treść pełnej relacji